Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Audiobook

Kryminał trochę groteskowy z nietypowym humorem. Dużo sarkazmu, ale to wszystko było dla mnie jakieś wymuszone.

Zaczęło się bardzo ciekawie. Akcja toczyła się od pierwszych stron, ale ten początek to jedyne co mi się podobało. W połowie się wyłączyłam juz i nie interesowało mnie kto kogo jeszcze zabił i kto jeszcze nie umarł.

Końcowy monolog podsumowujący bardzo mi się dłużył. Żeby nie było, faktycznie niektóre rzeczy mnie zaskoczyły, ale też już nie przykładałam takiej uwagi bo się po prostu nudziłam. Bohaterowie też nie byli jacyś warci zapamiętania i to od samego głównego bohatera/narratora, który był w sobie zadufany i irytujący.

Audiobook

Kryminał trochę groteskowy z nietypowym humorem. Dużo sarkazmu, ale to wszystko było dla mnie jakieś wymuszone.

Zaczęło się bardzo ciekawie. Akcja toczyła się od pierwszych stron, ale ten początek to jedyne co mi się podobało. W połowie się wyłączyłam juz i nie interesowało m...

Rozwiń

Zwiń

Miałam spore oczekiwania i trochę się zawiodłam. Sabrina nastoletnia czarownica tylko 18+.

Glowna bohaterka nie zachowywała się jakby miała 16 lat. Dyrektor, który był naczyniem i miał 300 lat też się na tyle nie zachowywał. Po co wszystkie dzieje się na uczelni, skoro praktycznie nie ma tam zajęć. Dużo rzeczy się tu gryzło. Podobała mi się końcówka i to, że magia pochodzi od żywiołów. Ich relacja też była średnia. Pewnie przeczytam z ciekawości kolejny tom i mam nadzieję, że będzie lepiej. Bo to gdyby nie to pełne akcji zakończenie to pewnie dałabym 5/10

Miałam spore oczekiwania i trochę się zawiodłam. Sabrina nastoletnia czarownica tylko 18+.

Glowna bohaterka nie zachowywała się jakby miała 16 lat. Dyrektor, który był naczyniem i miał 300 lat też się na tyle nie zachowywał. Po co wszystkie dzieje się na uczelni, skoro praktycznie nie ma...

Rozwiń

Zwiń

Ja po tych wszystkich ocenach: 8, 9, 7 spodziewałam się dobrej i ciekawej książki. Dla mnie to było nudne. Przeważały dialogi, mam wrażenie, że cały czas rozmawiali. Albo wracali wspomnieniami do jakieś sytuacji. Zero akcji. Może w ostatnich 10% coś się wydarzyło oprócz siedzenia i rozmawiania. Nie było to bardzo złe, bo sam świat i system magiczny był dosyć interesujący i dobrze zdobiony, ale no dla mnie się nic nie działo. Bohaterowie też jacyś średni i chyba oprócz Ezry to nikogo tu nie polubiłam. Zapomnę o tej książce i nie zostanie ze mną na długo.

Ja po tych wszystkich ocenach: 8, 9, 7 spodziewałam się dobrej i ciekawej książki. Dla mnie to było nudne. Przeważały dialogi, mam wrażenie, że cały czas rozmawiali. Albo wracali wspomnieniami do jakieś sytuacji. Zero akcji. Może w ostatnich 10% coś się wydarzyło oprócz siedzenia i rozmawi...

Rozwiń

Zwiń

Na początku było ciężko, ale to jak w większości książkę fantasy.
Zacznę od ogromnego minusu, którym jest główna bohaterka Fallon. Przeczytałam już sporo książek i ta kobieta wygrywa jeśli chodzi o bycie irytującym. Przysięgam. Dosłownie mówią jej coś i ona jakby tego nie słyszała i nie widziała. Zachowała się jakby miała 15 lat, a nie 22. Ja próbowałam się cieszyć książką, magicznym światem i nagle ona się odzywała albo zaczęła „myśleć”.
Nie mogę sie doczekać aż sięgnę po drugi tom. Bo jestem ciekawa co dalej się wydarzy z królestwem, z wronami i całym tym magicznym światem. I liczę, że Fallon trochę zmądrzeje.
Końcówka i zdobycie tych wron też trochę za easy poszło, ale dobrze się bawiłam.

Na początku było ciężko, ale to jak w większości książkę fantasy.
Zacznę od ogromnego minusu, którym jest główna bohaterka Fallon. Przeczytałam już sporo książek i ta kobieta wygrywa jeśli chodzi o bycie irytującym. Przysięgam. Dosłownie mówią jej coś i ona jakby tego nie słyszała i nie w...

Rozwiń

Zwiń

Skończyłam „powtórkę” i mam milion pytań i zero odpowiedzi. Książka wciąga od pierwszej strony, momentami zwalnia i fragmenty polityczne i gospodarcze mogą trochę przytłaczać.

Dobra to od początku. Nasz główny bohater Jeff w wieku 43 lat w 1988 dosłownie na pierwszych dwóch trzech stronach umiera. (To nie spojler, jest to dosłownie w opisie książki). Umiera tylko po to, żeby wrócić do czasów swojej młodości i przeżyć swoje życie jeszcze raz. I tak w kółko.

Ciągnęło mnie do końca bo chciałam poznać wyjaśnienie. Nie poznałam. Mam dużo pytań, dużo teorii. I jestem trochę zła, że nie mam tu wyjaśnienia, ale też nie wiem czy tu może być jakieś dobre wyjaśnienie. Prawdopobnie byłabym tylko rozczarowana taką końcówka.

Podczas przeżywania tylko kilku żyć nasz bohater podejmie różne decyzje. Przyzywa te życia w różny sposób i to skłania do refleksji.
Polecam! Trochę taki „Dzień Świstaka”. Mnie wciągnęło i zostawiło z mętlikiem.

Skończyłam „powtórkę” i mam milion pytań i zero odpowiedzi. Książka wciąga od pierwszej strony, momentami zwalnia i fragmenty polityczne i gospodarcze mogą trochę przytłaczać.

Dobra to od początku. Nasz główny bohater Jeff w wieku 43 lat w 1988 dosłownie na pierwszych dwóch trzech strona...

Rozwiń

Zwiń

Poruszający list do chorej córki przez umierającą matkę. Bardzo smutna i poruszająca.

Poruszający list do chorej córki przez umierającą matkę. Bardzo smutna i poruszająca.

Ciężko mi jest to ocenić bo wiem, że ta książka może pomóc innym i ma w sobie dużo mądrości. To jest dosłownie transkrypt rozmowy z terapeutą. Ciężko mi się to czytało. Nie potrafiłam się wczuć. Zmęczyłam się dosyć.
Nie mówię, że to była zła książka, ale chyba po prostu nie dla mnie. Czuje się, że jak mam to negować więc nie będę pisać dużo, ale na pewno porusza mnóstwo ważnych tematów

Ciężko mi jest to ocenić bo wiem, że ta książka może pomóc innym i ma w sobie dużo mądrości. To jest dosłownie transkrypt rozmowy z terapeutą. Ciężko mi się to czytało. Nie potrafiłam się wczuć. Zmęczyłam się dosyć.
Nie mówię, że to była zła książka, ale chyba po prostu nie dla mnie. Czuj...

Rozwiń

Zwiń